La sekreta skandalo

Antaŭ unu jaro dum JES, oni informis la komitaton de TEJO pri skandalo. La skandalo estis tiel grava, ke ĝi provokis voĉdonon pri la eksigo de estrarano. La komitatanoj estis tiel ŝokitaj ke ili voĉdonis por forstreki la tutan diskuton el la protokolo kaj petis ke neniu parolu pri ĝi. Sed nun mi opinias ke sufiĉe da tempo jam pasis por ke mi nun rakontu ĝin al vi.

Akademiano opinias ke iuj virinoj deziras seksĝenadon

Antaŭ kelkaj tagoj mi verkis artikolon pri seksĝenado en Esperantujo. Mi ja sciis ke ne ĉiuj konsentus kun la artikolo, bedaŭrinde iuj viroj opinias ke ĝi ne estas serioza problemo kaj virinoj troigas. Sed kutime viroj ne rekte denuncas ĝin, kutime ili preferas ĝentile plimalgrandigi la problemon. Tial mi estis surprizita kiam la unua komento sub la artikolo estas de iu viro kiu diris ke la problemo estas ke virinoj havas tro riĉan fantazion kaj eble la seksĝenado estas ilia deziro. Unue mi pensis ke tiu simple estas iu frenezulo, iu stulta trolo kiu diras sensencaĵon por provoki min. Sed poste mi eltrovis ke li estas Valentin Melnikov, membro de la Akademio de Esperanto. La Akademio estas grava kaj honora instituto, ĉu estas akceptebla ke akademiano diru tiajn aferojn?

Ĉu Esperantujo bezonas ‘Ankaŭ Mi’ momenton?

Esperantujo estas la plej progresema kaj tolerema komunumo kiun mi konas, sed ĝi ne estas perfekta. Ĝi ja estas tre amikema kaj malferma loko, multe pli ol eĉ progresemaj okcidentaj landoj. La junulara movado principe estas tre respektema al diverseco kaj ne estas nur klubo de malmodernaj viroj. Ĉiuj transgenruloj kiujn mi konas, mi renkontis en Esperantujo, ĉar ĝi estas pli malferma kaj akceptebla ĉi tie. Oni ofte parolas pri la graveco de egaleco sendepende de nacieco, genro, samseksemeco kaj religio.

Tial ĝi estas tre seniluziiĝa kaj malespera kiam seksĝenado okazas.